Als de mais op het veld is verdwenen …
Als we weer de hese kreten van fazanten horen …
Als het winteruur nadert …
Als corona ons weer aan ons kot vastkluistert …

Dan rest ons nog:
de inkeer, de verstilling,
de verbeelding, de bezinning,
muziek en een kaars.

Dan rest ons nog:
de aandacht en attentie voor elkaar.
Een brug over afstand.
Een draad van verbinding.

Ja, het kan nog,
het kan haast altijd:
innerlijke kracht her-vinden,
elkaar niet loslaten.

J.P. Vermassen
21/10/2020