Inleiding  (Mia)

Goede Effata-vrienden,
Stilaan naderen we (althans voor de kinderen, jongeren en leerkrachten) het einde van de zomervakantie. Toch zitten we nog min of meer in de komkommertijd.
In die komkommertijd worden we vandaag opgeschrikt door een evangelie dat ons meer dan wakker schudt!
Althans bij mij deed het toch op het eerste gezicht, de wenkbrauwen fronsen.

Laten we luisteren.

Lezing:  Lucas 12, 49-53  (NBV21)

Ik ben gekomen om op aarde een vuur te ontsteken, en wat zou Ik graag willen dat het al brandde! Ik moet een doop ondergaan, en Ik word hevig gekweld zolang die niet volbracht is. Denken jullie dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op aarde? Integendeel, Ik zeg jullie dat Ik verdeeldheid kom brengen. Van nu af aan zullen vijf in één huis verdeeld zijn: drie tegen twee en twee tegen drie. De vader zal tegenover zijn zoon staan en de zoon tegenover zijn vader, de moeder tegenover haar dochter en de dochter tegenover haar moeder, de schoonmoeder tegenover haar schoondochter en de schoondochter tegenover haar schoonmoeder.’

Homilie  (Mia)

“Vuur ben Ik komen brengen. Menen jullie dat Ik op aarde vrede ben komen brengen? Nee, zeg Ik jullie, juist verdeeldheid!”
Is Jezus dan niet de Vredevorst? Begroette Hij Zijn leerlingen niet telkens met: “Sjaloom. Vrede zij met jullie”?
De minzame Jezus, altijd in de bres voor mensen, lijkt hier Zijn reputatie van Gods mens geworden liefde met enkele zinnen naar de vaantjes te helpen …
Hij vertelt doodleuk dat Hij geen vrede is komen brengen, maar verdeeldheid.

Zoals altijd kunnen we ook die tekst slechts begrijpen tegen de achtergrond van de context waarin hij geschreven is.

Jezus kwam vooral lauwe mensen tegen.
Lauwe mensen waarin de Geest was uitgedoofd, zelfs geen kwijnende vlaspit meer, geen geknakt riet maar een die de kop laat hangen en met alle winden meewaait.

Zelf is Jezus anders! Hij is een mens van vuur! Een vurig mens. Het vuur brandt in Zijn eigen hart.
Echte liefde voor God en echte liefde voor ELKE mens, DAT bezielt Hem. Want zo is God: eindeloze liefde voor ELKE mens!
Zijn woorden, Zijn doen en laten zijn daarvan doordrongen!
Daarom geneest Hij zieken, zelfs op sabbat. Daarom plukken Zijn leerlingen korenaren op sabbat, daarom tilt Hij de overspelige vrouw op, …
En natuurlijk krijgt Hij tegenkanting. Vooral de vertegenwoordigers van de gevestigde orde, kantten zich tegen Hem.
Hij blijft trouw aan de radicaliteit van de liefde, ook al staat er een kruis op het einde van de weg!

En ja, Zijn leerlingen gaan Hem daarin achterna.
Indien zij zich waren blijven verstoppen en waren blijven zwijgen uit angst voor repressie, dan zou het christendom algauw een stille dood gestorven zijn.
Maar nee, hun begeestering zette hen in beweging. Met vuur verkondigden ze Jezus’ dood en verrijzenis! Ze kregen veel volgelingen, eveneens mensen vol vuur!
Maar niet iedereen ging akkoord! Er kwam ruzie van, zelfs binnen gezinnen.
De machtigen van die tijd, zetten hevige vervolgingen op stapel. Het is in die tijd van de eerste hevige vervolgingen dat dit evangelie werd geschreven.

En wij vandaag? Zijn ook wij en onze tijdgenoten niet vaak lauwe christenen?
Vooral de laatste 20 jaar, nu het christendom bij ons teruggedrongen is tot een kleine, vaak oude  minderheid, lijkt het vuur helemaal uitgeblust.
Mensen beleven hun geloof in alle stilte en met de nodige discretie.
Dat is best jammer, want het evangelie is nog altijd Blijde Boodschap en heeft nog altijd die innerlijke kracht om een heilig vuur in mensen te ontsteken.
Zo is het ooit begonnen. Hadden de leerlingen van Jezus zich laten verlammen door de dreiging van repressie, dan was het vuur van het geloof al enkele maanden na Jezus’ dood voor altijd geblust. Maar het tegendeel is gebeurd: de Geest zette hen in vuur en vlam om Jezus’ boodschap te gaan verkondigen.
Natuurlijk, als je vol enthousiasme en met het nodige vuur een boodschap gaat verkondigen, dan roept dit uiteraard weerstand op.
Dat was toen zo en dat is vandaag nog altijd zo.
Je zou kunnen zeggen dat het christendom goed zit omdat het zo weinig weerstand oproept, maar je zou evengoed kunnen zeggen dat het christendom zo lauw geworden is dat het geen weerstand meer oproept. Is dat laatste inderdaad niet wat er al decennia aan het gebeuren is in de Kerk in Vlaanderen? Veel mensen zijn daar niet tegen, ze willen zelfs nog meedoen op een paar momenten, maar veel zegt het hen niet. Ze ontdekken in de lokale gemeenschappen niks meer van dat heilige vuur dat mensen in beweging zet, dat hevig ontbrandt wanneer er zich onrechtvaardigheid aandient. Het vuur van het geloof wordt elke dag weer geblust door onverschilligheid.

Wat doen christenen wanneer vreemdelingen, asielzoekers dreigen gedeporteerd te worden of wanneer, zoals bij ons, hun leefloon wordt afgenomen? Wat doen christenen wanneer dure verre vliegtuigreizen gepromoot worden die enorm energieverslindend zijn?  Wat doen wij wanneer in ons bijzijn homoseksuele mensen worden uitgescholden? Wat doen z.g. christelijke regeringsleiders wanneer in Gaza duizenden mensen worden uitgehongerd?
Daarom had ik zo’n bewondering voor de anglicaanse vrouwelijke bisschop toen ze, tijdens de Viering die Trump bijwoonde, in haar homilie de president opriep om barmhartig te zijn voor ELKE mens.

Natuurlijk is dit stukje evangelie geen oproep tot conflict zelf.
Het is een oproep van Jezus om geen lauwe christenen te zijn.

Zullen we het vuur van het geloof af en toe eens “aankoteren” bij elkaar?

Tafelgebed

Wees aanwezig in ons midden, God, en vervul ons hart met Jouw Geest. In Jouw naam zijn wij hier samen.
Wij noemen Je, tastend en twijfelend: God en Vader, Waakvlam, Roepstem, Grond van Leven.

Wij verbinden ons met de miljoenen vluchtelingen: dat zij een plaats vinden aan een gastvrije tafel.

En verbinden wij ons ook met allen die op het leven vertrouwen, en hun overvloed aan liefde gratis aan anderen kunnen schenken.

Tafelgebed: ♫ 200  Die onze God wil zijn

Onze Vader

Laten wij ons leiden door de gezindheid van Jezus van Nazareth
en met Hem bidden tot zijn en onze Vader …  Onze Vader …

Vredeswens

Vuur is Hij komen brengen, geen vrede maar verdeeldheid.
Woorden die haaks lijken te staan op de Blijde Boodschap van liefde en vrede.

Daarom bidden wij:
Heer Jezus,
Jij daagt ons uit om naar echte vrede te zoeken.
Bemoedig ons opdat ook wij de weg zouden gaan die Jij ons voorging,
en moge de vrede van de Heer altijd met ons zijn.

Geven wij dan ook elkaar een teken van die vrede.

Broodbreking

We breken brood omdat we er eerlijk over zijn
dat de wereld gebroken is,
dat we onszelf vaak genoeg gebroken voelen,
dat de wereld soms in kruimels ligt,
dat we hopen, dat als we delen,
er genoeg zal zijn voor iedereen.

Het brood staat voor ons klaar.
Als wij eten van dit brood, het breken, en delen met elkander …

♫ 17   Dan zal er vreugde zijn op aarde …

Laten wij samenleven vanuit het visioen van een wereld, waar ieder aandachtig is en ziet,
waar ieder aandachtig wórdt gezien, en waar voor ieder genoeg vrijheid en liefde is.
Laten wij dan brood en liefde zijn voor elkaar.

Aanvaard dan dit brood met de vreugde die in je oplaait
als je beseft dat je een geliefd kind van God bent en deel van een gemeenschap.

Zie dan dit brood, Zijn Leven, aan ons gegeven.

Kom dan … het brood staat voor ons klaar.

Bezinning  (Mia)

Een mens vol vuur.
Een vurig mens,
begeesterd, bezield, gedreven,
vol passie.
Hij kan niet zwijgen.
Hij vertelt waar hij VOL van is.
Sommigen zijn enthousiast.
Bij anderen vindt hij niets dan tegenkanting.
Meer zelfs: haat!

Jezus was zo’n mens!
Ook bij en rondom hem: enthousiaste volgelingen,
maar ook hevige tegenstanders!
Hij eindigde op een kruis!
En NA hem: zijn leerlingen:
vurige verkondigers!
Voor- en tegenstanders!
Soms zelfs gespletenheid binnen gezinnen!
Vuur WAS Hij komen brengen!
Soms laaide het hoog op!
Vervolgingen doken op! Soms heel hevig!
Maar niets hield de leerlingen en hun eerste volgelingen tegen!

En wij: durven wij, vol vuur, opkomen voor het Rijk Gods?
Voor een nieuwe wereld van gerechtigheid?
Durven wij, in Jezus’ naam, reageren overal waar het recht
met de voeten wordt getreden?
Vreemdelingen en asielzoekers bij ons …
Het Palestijnse volk … Oost-Congo, Soedan, Oekraïne, …
Aan zoveel mensen wordt geen recht gedaan:
anders geaarden, anders gelovigen, andersdenkenden, vrouwen,
ook bij ons.
Reageren kan gevaarlijk zijn!

 Geef ons meer moed Heer!

Slotgebed

God, wij begrijpen wel
dat onze keuze voor Jou en voor het evangelie
niet door iedereen op applaus wordt onthaald.
Maar soms is de tegenwind die wij ervaren
zo sterk, dat we echt niet meer weten hoe wij overeind kunnen blijven.

Wil ons, vooral op die momenten, laten voelen,
dat Jij op een unieke manier van ons houdt.
En ontsteek dan in ons hart opnieuw het vuur van jouw liefde!

Amen.

Zending

Wie vuur wil hebben, moet ook rook verdragen.
Wie iets tot stand wil brengen,
moet de moeilijkheden niet uit de weg gaan.
Al lijkt ons leven soms een vuurproef,
het blijft de moeite waard.

Moge Jezus in ons leven
het vuur blijven aanwakkeren, zíjn vuur.

Dan kunnen wij elkaar tot zegen zijn. Amen.