Inleiding  (Frans)

Een nieuw jaar is begonnen, het 2025ste  van onze jaartelling, die begonnen is met de geboorte van Jezus. Vorige week mocht Jezus opnieuw mogen geboren worden in ieder van ons. Mooi is dat. Hoopvol ook.

"Pelgrims van Hoop" is het motto van het jubeljaar 2025 dat paus Franciscus heeft uitgeroepen met zijn bull "Spes non confundit, Hoop stelt niet teleur.”

Een Heilig Jaar of Jubeljaar is een periode in de katholieke kerk waarbij verzoening tussen mensen onderling en de mens met God centraal staat. Een Jubeljaar wordt elke 25 jaar gevierd, om elke generatie de kans te geven om die speciale tijd van genade en barmhartigheid in hun leven te ervaren.

Dit weekend vieren we het feest van de Openbaring van Jezus, in de volksmond Driekoningen.

In de evangelielezing van vorige week, het feest van de heilige familie, was Jezus al 12 jaar. In de lezing van vandaag is hij terug een boreling. Een paar dagen oud. Kwetsbaar en tegelijk krachtig, uitnodigend.

Na de herders, komt er onverwacht bezoek. Drie wijze mannen die van ver komen. Sommigen zeggen dat het koningen zijn, anderen dat het magiërs zijn. Hoe dan ook gaven ze gevolg aan de oproep die ze binnen in zich hoorden, de hoop die brandde in hun hart waardoor ze op zoek gingen naar iemand die redding, die verlossing zou brengen voor de wereld waarin ze leefden. Een actueel verhaal, want onze wereld heeft dat ook nodig.

Luisteren we naar het verhaal volgens Matteüs.

Lezing:  Matteüs 2, 1-12  (NBV21)

Toen Jezus geboren was, in Betlehem in Judea, tijdens de regering van koning Herodes, kwamen er magiërs uit het Oosten in Jeruzalem aan. Ze vroegen: ‘Waar is de koning van de Joden die onlangs geboren is? Wij hebben namelijk zijn ster zien opgaan en zijn gekomen om Hem te aanbidden.’ Koning Herodes schrok hevig toen hij dit hoorde, en heel Jeruzalem met hem. Hij riep alle hogepriesters en schriftgeleerden van het volk samen om aan hen te vragen waar de messias geboren zou worden. ‘In Betlehem in Judea,’ zeiden ze tegen hem, ‘want zo staat het geschreven bij de profeet: “En jij, Betlehem in het land van Juda, bent zeker niet de minste onder de leiders van Juda, want uit jou komt een leider voort die mijn volk Israël zal hoeden.”’ Daarop riep Herodes in het geheim de magiërs bij zich; hij wilde precies van hen weten wanneer de ster zichtbaar geworden was, en stuurde hen vervolgens naar Betlehem met de woorden: ‘Stel een nauwkeurig onderzoek in naar het kind. Stuur mij bericht zodra u het gevonden hebt, zodat ook ik erheen kan gaan om het te aanbidden.’ Nadat ze de koning hadden aangehoord gingen ze op weg, en nu ging de ster die ze hadden zien opgaan voor hen uit, totdat hij stil bleef staan boven de plaats waar het kind was. Toen ze de ster zagen, werden ze vervuld van diepe vreugde. Ze gingen het huis binnen en vonden het kind met Maria, zijn moeder. Ze wierpen zich in aanbidding voor het kind neer. Daarna openden ze hun kistjes met kostbaarheden en boden het geschenken aan: goud en wierook en mirre. En omdat ze in een droom de aanwijzing hadden gekregen dat ze niet naar Herodes terug moesten gaan, reisden ze via een andere route terug naar hun land.

Deelmoment  (Frans)

Een mooi en sprekend verhaal!
Tegelijkertijd een mooie illustratie van de Openbaring van Jezus:

• Met kerstmis eerst aan de herders, de gewone man in de straat.
• Nu aan buitenlanders, niet-joden, wijze, begiftigde mannen uit het oosten (het Arabië van toen) die op zoek waren naar iemand die het volk op een positieve manier zou leiden.
• Een weerloos, ontwapend kind dat duidelijk maakt dat God, zijn Vader, ieder van ons graag ziet, dat we er mogen zijn én dat ons uitnodigt om zelf ook liefde door te geven.

Matteüs wijst ook op de gevaren die machthebbers van toen én van nu bedreigen, telkens wanneer “persoonlijke macht” belangrijker wordt dan het “algemeen belang”. Dan worden ze wantrouwig, zien overal gevaren en mensen die mogelijks tegenstrevers kunnen worden. Soms gaan dergelijke heersers ver, heel ver om hun macht veilig te stellen.

Koning Herodes was er zo één, hij organiseerde zelfs een kindermoord in Betlehem in de hoop Jezus, die hij als een risico zag, uit te weg te ruimen.
Maar ook in onze tijd gebeurt het, als we zien wat de familie Saddad in Syrië heeft gedaan. Of als we zien wat er in Gaza gebeurt. Of op andere plaatsen waar oorlogen worden uitgevochten.

Matteüs verwijst naar Jezus als de nieuw geboren Messias. Diegene die het volk zou leiden, zou helpen om Gods droom waar te maken. En dat gaat niet om macht en praal. Maar om rechtvaardigheid en gerechtigheid. Een maatschappij waar iedereen meetelt, ook wie arm is of het om allerlei redenen moeilijk heeft. Waar niemand wordt uitgesloten of in de steek gelaten.

Duidelijk een oproep om dat soort machthebbers niet te steunen, maar om zelf een andere route te nemen, de weg van Liefde, van breken en delen.

De wijzen uit het oosten brengen geschenken mee. Duidelijk kostbare geschenken. Waardevol vooral omdat ze iets uitdrukken: betrokkenheid, eerbied, hulpvaardigheid, respect …

Welke geschenken bieden wij Jezus vandaag?
Lijkt een rare vraag, want er is vandaag geen echt klein kindje Jezus.
Maar we kunnen Jezus, God, herkennen, zoeken in de mensen die op onze weg komen …
Welke geschenken bieden wij hen aan?
Welke geschenken maken echt gelukkig, geven hen (en ons) een warm gevoel van binnen?

Het gaat in het evangelie niet om de kadootjes die ons door onze hedendaagse reclame worden aangeprezen. Ook al is het leuk om met speciale gelegenheden een kadootje te geven of te krijgen.

Het gaat wel om de grondhouding waarmee we in het leven staan. De  mate dat we het Jezus schenken om bij ons te mogen thuiskomen en we proberen te leven zoals hij ons heeft voorgedaan. Over hoe we naar anderen kijken en naar anderen toegaan.

Mensen behandelen met respect, hen in hun waarde laten of stellen, aandacht voor hen hebben, tijd maken om te luisteren, “samen” zijn, betrokken, lief en leed delend, belangloos helpen waar het kan … dat zijn de kleine geschenken van elke dag. De geschenken waartoe Jezus ons uitnodigt.

Ze kosten op zich geen geld. Soms wel wat moeite, telkens we onszelf moeten overwinnen en onszelf op de tweede plaats moeten stellen. Maar ze geven (naderhand) een heel warm gevoel van binnen, een vreugde die nazindert. En brengen telkens weer hoop op momenten dat anderen het moeilijk hebben.

Dat wens ik jullie ook voor 2025: vreugde en hoop … geven en ontvangen … verbondenheid … geluk in kleine dingen.

En dekken we nu de tafel om Jezus te gedenken, te breken en te delen.

Bezinning:  "Voor elke tocht is er een ster"

Voor elke tocht is er een ster,
een woord, een teken,
een weg, een uitweg,
een terugweg als het moet.
Voor elke tocht is er een ster,
een vriend, een hand,
een huis, een thuis,
een boek, een beeld,
een lied misschien.
Voor elke tocht is er een ster,
voor ieder mens,
voor oud en jong
die wijs wil heten,
voor iedereen die zoekt
naar redding en naar recht.
Voor elke tocht is er een ster,
die wijzen brengen zal
waar 't wonder van het leven
in eenvoud wordt getoond,
waar Gods liefdevol geven
in kinderogen woont.
Voor elke tocht is er een ster.
Zoek niet te ver! ...