Openingsgebed

God,
Jij die al wat is,
geschapen hebt en leidt,
Jij die door ons
genoemd mag worden: Vader,
aan Jou dragen wij in eerbied
dit samenzijn op.

Wij delen brood,
wij delen wijn,
en wij ontmoeten elkaar
in Jouw Naam:
Vader, Zoon en heilige Geest.
Amen.

Vrede voor jou, hierheen gekomen,
zoekend met ons om mens te zijn.
Jij maar alleen, jij met je vrienden,
jij met je last, verborgen pijn:
vrede, genade, God om je heen,
vergeving, nieuwe moed voor jou, voor iedereen!

Geen ander brood dan wat door onze handen gaat.
Geen ander woord dan wat aan mensen adem geeft.
Uw liefde wil geproefd, geleefd, herkend worden.
Zo'n God zijt Gij, onnoembare geliefde.

Tafelgebed:  ♫ 104  Gij die weet

Gij die weet wat in mensen omgaat
aan hoop en twijfel, drift, plezier, onzekerheid.
Gij die ons denken peilt
en ieder woord naar waarheid schat
en wat onzegbaar onmiddellijk verstaat.

Gij toetst ons hart
en Gij zijt groter dan ons hart.
Op elk van ons houdt Gij uw oog gericht.
En niemand, of hij heeft een naam bij U.
En niemand valt of hij valt in uw handen
en niemand leeft of hij leeft naar U toe.

Maar nooit heeft iemand U gezien.
In dit heelal zijt Gij onhoorbaar.
En diep in de aarde klinkt uw stem niet.
En ook uit de hoogte niet.
En niemand die de dood is ingegaan
keerde ooit terug om ons van U te groeten.

Aan U zijn wij gehecht. Naar U genoemd.
Gij alleen weet wat dat betekent. Wij niet.
Wij gaan de wereld door met dichte ogen.

Maar soms herinneren wij ons een naam,
een oud verhaal dat ons is doorverteld,
over een mens die vol was van uw kracht,
Jezus van Nazareth, een zoon van Abraham.
In hem zou uw genade zijn verschenen,
uw mildheid en uw trouw. In hem zou voorgoed
aan het licht gekomen zijn hoe Gij bestaat:
weerloos en zelveloos, dienaar van mensen.

Broodbreking:  ♫ 209  Telkens als wij eten van dit brood

Telkens als wij eten van dit brood
en drinken uit deze beker
verkondigen wij zijn dood en dat hij leeft,
Jezus Messias.

Die ons aanspreekt, ondervraagt, bemoedigt, troost, vermaant
die ons verschijnt in woorden van genade 'hebt elkander lief'.
Die tot ons zegt: Doe dit en denk aan mij.
Breek je brood en deel je levenskracht,
schenk je hartenbloed om liefdeswil.

Geef je leven zoals ik het gaf:
wees mijn zachte kracht
mijn lichaam en mijn ziel
in deze wereld.

Communielied:  ♫ 3  Lied van de mens

Ten dage dat Hij maakte, hemel en aarde -
er waren geen bomen, geen halmen van grassen op aarde
er viel nog geen regen die dag dat Hij maakte de mens.
Die dag boetseerde Hij, niet uit het licht van de hemel,
boetseerde Hij uit het stof van de aarde: mij, stof van de aarde,
blies adem van leven in mijn neusgaten,
werd ik een levende ziel, een mens, -
wie zijn wij dat Gij ons gedenkt.
Hij plantte vlak bij zonsopgang een tuin,
Hij nam de mens in zijn hand. Hij plaatste de mens in de tuin.
Hij sprak tot mij: Het is niet goed als jij alleen blijft, mensenkind.
Zou Ik niet iemand die jou zoekt en vindt voor je maken?
Die mij aanziet? Die jou roept en antwoord geeft, die jou aanziet.
Tamme dieren, wilde beesten, hoge vogels die Hij maakte.
Alle namen die ik riep, die zij dragen als een lichtglans.
Maar geen die mij riep.
Breng mij in een diepe slaap. Neem de sterkste van mijn ribben.
Maak daaruit één die mij roept en zoekt en vindt en antwoord geeft,
been van mijn gebeente, iemand die mij aanziet.
Dat wij leven!!

tekst: Huub Oosterhuis
muziek: Antoine Oomen