Heilige Drie-eenheid A

Openingsgebed

Aan God, de Enige en Eeuwige, die Zijn woord in ons heeft gelegd.
Aan de ene Mens, de man van Nazareth, onze tochtgenoot ten leven.
Aan de Geest die ons bijeen brengt, ons bezielt en inspireert, dragen wij dit uur op.
Dat we elkaar mogen ontmoeten, bemoedigen en verrijken op ons pad naar waarlijk leven.
In de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest. Amen.

Lied:  ♫  115 Drempelgebed

Wij komen biddend voor U staan
en roepen U eerbiedig aan.
O God die leven zijt en licht,
op U is onze hoop gericht.

Vader die in de hemel zijt,
uw goedheid is van eeuwigheid;
wees ons op aarde zeer nabij,
in uw ontferming schuilen wij.

Heer Jezus, Gij weet hoe de haat
de liefde naar het leven staat.
Gij kent het vallen van de nacht,
uw opstanding is onze kracht.

Heilige Geest, wees zelf het lied
dat troost geeft in ons zielsverdriet.
O licht dat in uw hoge staat
de wereld ver te boven gaat.

Lezing: Johannes 3, 16–18  (NBV21)

Want God had de wereld zo lief
dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven,
opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat,
maar eeuwig leven heeft.

God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd
om een oordeel over haar te vellen,
maar om de wereld door Hem te redden.

Over wie in Hem gelooft
wordt geen oordeel uitgesproken,
maar wie niet in Hem gelooft is al veroordeeld,
omdat hij niet wilde geloven in de naam van Gods enige Zoon.

Homilie  (Bernadette)

Volgens de liturgische kalender staat de zondag na Pinksteren aangegeven als het feest van de heilige Drie-eenheid. Drie-eenheid is als woord een godsaanduiding. Zeg je heilige Drie-eenheid dan zeg je God. Zeg je God … Ja, wat zeg je dan eigenlijk? Niemand heeft God ooit gezien. Voor alle duidelijkheid wijs ik u er op dat dit niet zo maar een opmerking van mij is, maar woorden zijn van niemand minder dan de evangelist Johannes. Ik kan eraan toevoegen dat ik zelf nog nooit iemand ontmoet heb die zegt: ik heb God wel gezien. Niemand heeft ooit God gehoord. Natuurlijk, de Bijbel voorziet ons van een rijkdom aan verhalen over God, die met mensen spreekt. Maar als je zo’n verhaal dan nauwkeurig gaat bestuderen blijkt nog eens dat de uitspraken correct zijn: niemand heeft ooit God gezien of gehoord, en juist daarom moeten wij ons tevreden stellen met verhalen! Om het met andere woorden te zeggen: ook al heeft niemand God ooit gehoord of gezien, dan maakt het verhaal toch duidelijk dat God bestaat. Het verhaal voorziet ons als het ware van een nieuwe grammatica, die je moet leren als je toch iets over God wilt zeggen. Als je zo’n verhaal serieus neemt kom je op verhaal bij God. We komen tot rust: we worden gerust gesteld: God ziet ons. God hoort ons. God zal er voor ons zijn! Zulke verhalen vinden we in overvloed in de bijbel.

Misschien vindt u het evangelie van vandaag een mooi verhaal, maar denkt u ondertussen: wat heeft dit nu te maken met de Drie-eenheid en onze geloofsbelijdenis dat God is: Vader, Zoon en Heilige Geest? Ik zal het u proberen duidelijk te maken.

Als ik nadenk over God, weet ik één ding zeker: God is alleen maar God in relatie tot mensen. God alleen is God alleen. Ik kan me daarbij niets voorstellen, het doet me niets en het heeft me ook niets te zeggen. God betekent voor mij altijd communicatie: er zijn voor anderen, wederkerigheid. Als het ons al lukt alles weg te denken wat bestaat, dan verdwijnt ook God voor mij. Het gaat derhalve om samen zíjn.

Nu weet ik ook wel dat dit eenvoudiger gezegd is dan gedaan. Leren leven als de ongeziene God is een lange en inspannende weg. Daarom ook wordt Jezus van Nazaret tot dé zoon van God, omdat hij ons heeft geleerd en voorgeleefd hoe een mens kan worden tot levende en sprekende God .Het evangelie verkondigt ons, dat in Jezus bekend wordt gemaakt dat en hoe God de wereld liefheeft, haar niet veroordeelt, haar uitdaagt niet bang te zijn maar juist vertrouwen te hebben, dat het goed komt met de mens. Zelfs al die verschrikkelijke dingen, die er vroeger zijn gebeurd en die we nu opnieuw zien gebeuren, kunnen God er niet van weerhouden met ons op te trekken: zozeer heeft God de wereld lief.

En de Heilige Geest? Och, dat ligt nu toch voor de hand! Als mensen samen zijn en samen doen, breekt de Geest van inspiratie, vurigheid, warmte, creativiteit en inzicht door. Als er geen vervreemding en verwijdering is maar juist welwillendheid en toenadering, gaat de Geest heen en weer tussen mensen. Dan leer je de ander zien en je hoort wat de ander beweegt. Je krijgt oor voor emoties en verlangens en je ziet deze op het gelaat en in de houding van de ander. De Geest van God, de Geest van Jezus Messias en de Geest van mensen om je heen zijn één Geest. Die Geest groeit en doet groeien in de mate, waarin de communicatie tussen mensen toeneemt. Die Geest verdiept zich en wordt verdiept als onze relatie met de ene en waarachtige God inniger wordt. God en mensen: dat is Vader, Zoon en Geest. Dat is samen één zijn. Geen gezeur over wat iemand wel of niet gedaan heeft. Geen opschepperij, geen wedstrijdmentaliteit, geen wedijver en geen verwijten. Samen één!

Het eerste wat mijn moeder me leerde over onze godsdienst was een kruisteken. Het laatste dat men doet over een graf is een kruisteken maken over het lichaam. Hiermee wil men zeggen dat dit leven is verlopen in de naam van de Vader, van de Zoon en van de Heilige Geest. Dit is ook zoals ons leven nu verloopt “gekeerd naar de Vader”, “toegewijd aan de Zoon” en “bezield door de Geest”. Maar we zijn er nog niet. Daarom is iedere viering, en bijzonder vandaag, op het feest van de Heilige Drievuldigheid, een nieuwe aanzet tot en een nieuwe inzet om hier op aarde een stukje eenheid te bouwen zoals die bestaat tussen de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Laten we dit de week die komt niet vergeten. God laat ons nooit alleen. In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

Offerandelied:  ♫  59 Geproefd, geleefd, herkend

Tafelgebed

Een Franse antropoloog die al jaren bestudeert ‘waarom mensen samen eten’ zei o.a.:
“Mensen staan er vandaag nog amper bij stil, maar eten delen is echt iets fundamenteels voor ons.
De menselijke soort en samenlevingen hebben zich ontwikkeld door samen te werken om aan eten te raken, en door dát eten, daarna te delen”.

Dat wist Jezus maar al te goed.
Hij nam het ‘samen eten’ als symbool van de goddelijke passie in hem,
een passie die hij vertaalde als het breken en delen van het leven voor elkaar.
Zo had hij het voorgeleefd.

We willen ook nu in de geest van Jezus aan tafel gaan en we danken God voor het leven van Jezus, en we doen dat met

Tafelgebed:   ♫  110  Die naar menselijke gewoonte

Onze Vader

Laten wij ons richten tot God die niemand van ons vergeet
en zich kenbaar maakt met de naam ‘ik zal er zijn voor jou’.
Een God die ons zo nabij wil zijn dat Jezus Hem aansprak met Vader.
Bidden wij dan het gebed dat wij van Jezus ontvangen hebben.

Onze Vader …

Vredeswens

Waar vrede is en verbondenheid, liefde en eenheid, daar is God.
Wij bidden daarom:

Heer Jezus,
neem alle verdeeldheid weg uit ons midden.
Schenk ons jouw Geest
en doe ons jouw bestaan leven,
dat bevrijdt en vrede brengt.

Zo bidden wij Je,
die leeft met de Vader en de Geest tot in eeuwigheid.

De vrede van de Verrezen Heer zij altijd met ons.

En geven wij die vrede aan elkaar door …

Broodbreking

Brood breken: een eenvoudig gebaar.
Het kost je niets, het is zo gedaan.
Maar je leven breken,
elke dag opnieuw voor iedere mens die je ontmoet,
dat is niet zo eenvoudig ...

Je door Gods Geest laten bewegen,
zacht en goed zijn, en tegelijk vol vuur,
je overleveren aan zijn v

Het brood staat voor ons klaar.
Als wij eten van dit brood
het breken, en delen met elkander …

17   Dan zal er vreugde zijn op aarde …

Als brood gebroken wordt,
dan wordt liefde uitgedeeld,
dan worden mensen gered en bewaard.

Deel dan dit brood met elkaar;
volg na wat je in handen neemt
en tracht voor alle mensen zo goed als God te zijn.

Kom dan … het brood staat voor ons klaar.

Communielied:  ♫  49 Jij die bent

Bezinning

Zoals een arend zijn nest beschermt
en boven zijn jongen zweeft,
zo spreidde de HEER zijn vleugels uit
en droeg zijn volk op zijn wieken.

Deuteronomium 32, vers 11

Die mij droeg op adelaarsvleugels
die mij hebt geworpen in de ruimte
en als ik krijsend viel
mij ondervangen met uw wieken
en weer opgegooid
totdat ik vliegen kon
op eigen kracht.

Huub Oosterhuis

Voorbeden

God is geen abstract begrip.
In de geschiedenis van mensen heeft Hij Naam gemaakt.
Onder vele namen wordt Hij gekend door ons:
Ik-zal-er-zijn, erbarmend, genadig, lankmoedig,
rijk aan liefde, rijk aan trouw,
bewarend liefde tot het duizendste geslacht …

Laten wij dan bidden, danken en zingen …

Slotgebed

God-die-leeft, met ons verbonden:
met woorden die niet toereikend waren,
hebben wij getracht Jou ter sprake te brengen. 

In kleine, aarzelende gebaren hebben wij rond jouw tafel,
Hem herdacht die ons hierin is voorgegaan.

Jij hebt jouw Geest gemengd in onze woorden.

Wij danken Jou, Vader, en bidden:
kneed ons verder tot één gemeenschap,
levend vanuit jouw Geest.
Amen.