Vasten?
Wie doet het nog? Wie kan het nog?
En waarom? Er zijn er veel die het doen om gezondheidsredenen.
Bovendien… is heel onze coronatijd al niet een tijd van vasten? 

Over vasten hebben we niet veel meer gehoord in het verdere openbare leven van Jezus.
Zijn missie lag elders.

En toch, die 40 dagen vóór Pasen: het blijft iets ‘heel eigens’ hebben.
Het is een periode van verhoogd bewust zijn.
En dat gaat terug op een heel oude traditie.
We citeren uit de profeet Jesaja:

Is vasten niet het volgende:
“Uw brood delen met wie honger heeft,
arme zwervers een dak boven het hoofd geven,
kleding geven aan wie er geen heeft,
en niet weglopen als je voor je broer kunt zorgen? “

Is dat ook niet de kern van het optreden van Jezus?
Loskomen van de polemiek van de dag,
al het bijkomstige in samenleving en godsdienst kunnen voorbijsteken
om meer met het wezenlijke in het leven en samenleven bezig te zijn.

40 dagen: een langere tijd van bewuster leven.  
Als we volhouden in die verscherpte aandacht zal het ons overkomen:
ontvankelijker zijn voor de gave van het leven,
een blijvende inspiratie en kracht beleven in connectie met de Geest van het evangelie, 
tevredenheid ervaren in de zorg om mensen die het moeilijk hebben.

Zo voelen we, gaandeweg, wat Pasen is:
mensen rondom ons helpen opstaan uit hun donkere dagen
en juist daarin het licht van die eerste Pasen beleven.
Un buen camino a pascua!

Jean-Paul Vermassen
26/02/2021