Over de toekomst van kerkgebouwen
Over de toekomst van kerkgebouwen.
Over de toekomst van kerk(en) en christenen.
Jezuïet Jos Moons verwoordt er enkele bekommernissen over in Tertio, 20 januari 2021.
De bisschoppen hopen dat er veel kerken open kunnen blijven. Maar zij - en de eindverantwoordelijken in de parochies - kunnen zelf nog meer doen om die hoop ook daadwerkelijk te kunnen realiseren.
Dat kan als zij christenen, christelijke groepen - en open mensen die het christelijke genegen zijn - oproepen om nieuwe initiatieven te nemen. En als zij hen daarbij voluit vrije ruimte geven en garanderen.
De connectie met Jezus en het evangelie gestalte geven, kan op diverse wijzen gebeuren: in nieuwe taal en tekens voor de 21ste eeuw.
> Geef muzikanten en beeldende kunstenaars de ruimte om de diepere humane en spirituele lagen van ons menszijn te verklanken en verbeelden.
> Laat maatschappelijke groepen samenkomsten houden om de droom van gerechtigheid en vrede voor heel de aarde te presenteren en ondersteunen.
> Laat actieve en creatieve christenen en open en verbindende spirituele mensen een aanbod doen van nieuwe vormen van inkeer en bezinning.
> Laat nu ook eindelijk - in Godsnaam - bezielde en gevormde gehuwde mannen en vrouwen, echtparen en groepen voorgaan in samenkomen rond ‘woord, brood en wijn’, op zondag en op welke dan van de week dan ook.
Al meer dan vijftig jaar hadden open, vernieuwende christenen en christelijke groepen meer vrijheid en verantwoordelijkheid moeten krijgen. Maar goed: er is alsnog veel mogelijk. Er zijn juist nu heel nieuwe kansen.
Jos Moons heeft waarschijnlijk gelijk als hij stelt dat een en ander niet enkel kan komen van de kleine en ouder wordende groep kerkelijke christenen en priesters. Zijn hebben overigens de handen vol met de reorganisatie van de inkrimping.
De vernieuwing zal moeten komen van een nieuwe ‘input’. Waarom niet nieuwe medewerkers opsporen en aantrekken? Waarom niet de christenen en christelijke groepen uitnodigen en aanspreken die de voorbije decennia het binnenkerkelijke gebeuren hebben verlaten. Velen van hen zijn elders in de samenleving met humane en christelijke inzet bezig. Velen zijn de christelijke waarden nog genegen.
Dus: ja, meer open kerken, maar ook - eindelijk - meer openheid, vrijheid en pluraliteit in participatie.
Jean-Paul Vermassen
23/01/2021